سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آن که میان خود و خدا را به صلاح دارد ، خدا میان او و مردم را به صلاح آرد ، و آن که کار آخرت خود درست کند ، خدا کار دنیاى او را سامان دهد ، و آن که او را از خود بر خویشتن واعظى است ، خدا را بر او حافظى است . [نهج البلاغه]
 
دوشنبه 95 اسفند 30 , ساعت 3:10 صبح

 

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید

دانلود مقاله پلیمورفیسمrs1518108 ژن اینترلوکین 20 و نتیجه عفونت با ویروس هپاتیتB تحت word دارای 2 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود مقاله پلیمورفیسمrs1518108 ژن اینترلوکین 20 و نتیجه عفونت با ویروس هپاتیتB تحت word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود مقاله پلیمورفیسمrs1518108 ژن اینترلوکین 20 و نتیجه عفونت با ویروس هپاتیتB تحت word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن دانلود مقاله پلیمورفیسمrs1518108 ژن اینترلوکین 20 و نتیجه عفونت با ویروس هپاتیتB تحت word :

سال انتشار: 1393
محل انتشار: اولین کنگره بین المللی و سیزدهمین کنگره ژنتیک ایران
تعداد صفحات: 2
چکیده:
تخمین زده میشود که حدود 350 تا 400 میلیون نفر در دنیا مبتلا به هپاتیتB میباشند. نتیجه عفونت با ویروس هپاتیت(HBV) Bدرافراد مختلف متفاوت است. 95 % از بالغین مبتلا به صورت خود به خود عفونت را از بدن پاک میکنند، در حالی که در 5% باقی ماندهعفونت به شکل مزمن باقی میماند و میتواند مشکلات درازمدت ایجاد نماید. به نظر میرسد که آسیبهای کبدی در عفونت مزمن هپاتیتBبیشتر به دلیل تلاش پاسخ ایمنی میزبان جهت کنترل عفونت میباشد. اینترلوکین 20 ، که در سالهای اخیر شناخته شده است،پاسخهای التهابی را کنترل میکند. مطالعات مختلف شواهدی مبنی بر ارتباط بین پلیمورفیسمهای تکنوکلئوتیدی ژنهای اینترلوکین و استعداد ابتلا به بیماریهای عفونی را ارائه نمودهاند. هدف از این مطالعه بررسی پلیمورفیسم تکنوکلئوتیدی rs1518108 ژن اینترلوکین 20 از نظر فراوانی ژنوتیپی و آللی و ارتباط آن با نتیجه عفونت هپاتیتBمی باشدژنوتیپCTبا درصدبالاتری در گروه بهبود یافتهها مشاهده شد. با این حال این تفاوت از نظر آماری معنیدار نبودP=0.218 فراوانی ژنوتیپی و آللی در هر 3 گروه بررسی و مقایسه شد و تفاوت معنیداری در فراوانی پلیمرفیسمrs1518108ژنIL20 در بین گروه بیماران مزمن، کنترل بهبود یافته و کنترل سالم نه در سطح ژنوتیپP=0.357 و نه در سطح آللی یافت نشد P=0.834

 

دانلود این فایل

 

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید

لیست کل یادداشت های این وبلاگ